Rodzinna gra planszowa "Nie ŚMIEJ Się! Junior" - Alexander Toys

Jeśli lubicie dobrą rozrywkę, a przy tym dużo śmiechu to chciałabym zaprezentować Wam rodzinną grę planszową firmy Alexander Toys pod tytułem "Nie Śmiej Się! Junior".

Jest to towarzyska gra planszowa, w której co chwila wybuchają salwy śmiechu. Kłopot w tym, że aby zdobyć przewagę nad rywalami, trzeba jak najdłużej zachować powagę. Dobra zabawa jest zapewniona, a kaskady śmiechu i chichotów gwarantowane:).

"Nie śmiej się JUNIOR" przeznaczona jest dla graczy w wieku +3 w ilości od 3 do 8.

W pudełku z grą znajdziemy :

1. Plansza do gry - 1 sztuka

2. Kolorowa kostka - 1 sztuka

3. Karty haseł - 110 sztuk

4. Pionki - 8 sztuk

5. Klepsydra - 1 sztuka

6. Tarcza losująca ze wskazówką - 1 sztuka

7. Nos klauna - 1 sztuka

8. Instrukcja

Przygotowanie do gry :

1. Należy rozłożyć planszę na stabilnej, płaskiej powierzchni. Gracze siadają dookoła niej.

2. Potasowane kart z hasłami kładziemy w wyznaczonym miejscu na planszy, tak aby nie było widać zamieszczonych na nich haseł.

3. Pionki rozdzielamy pomiędzy graczami, następnie ustawiamy je na polu START. Obok kładziemy pozostałe elementy potrzebne do gry czyli : tarczę losującą, kostkę do gry, nos klauna oraz klepsydrę - tak by były łatwo dostępne dla każdego z graczy.

4. Do gry stworzona została także aplikacja na smartfony, jeśli chcemy z niej skorzystać to musimy pobrać ją z Google Play, Windows Store albo App Store, korzystając z kodów QR umieszczonych w instrukcji i na opakowaniu. Możemy je także ściągnąć wpisując w wyszukiwarkach tych platform nazwę gry "Nie Śmiej Się". Następnie telefon z włączoną aplikacją kładziemy obok planszy, by leżał w zasięgu ręki każdego z zawodników. W tym wariancie gry nie korzystamy z planszy losującej i klepsydry.

W grze dostępne są dwa warianty gry :

Wariant I - Liczba graczy : 3-8

Cel gry :

Celem gry jest jak najpóźniejsze dotarcie do ostatniego, końcowego pola na planszy tego z UŚMIECHEM, a ruch pionka po planszy zależy od tego czy dany gracz w trakcie gry da się rozśmieszyć przeciwnikowi. Grę przegrywa osoba, która jako pierwsza dotrze na ostatnie z pól planszy do gry.

Przebieg gry :

Grę rozpoczyna osoba, która ma najgłośniejszy śmiech:) Kręci ona strzałką na tarczy losującej lub uruchamia tryb losowania w aplikacji, żeby ustalić który gracz zacznie pokazywanie haseł.

W tym momencie pojawiają się dwie możliwości losowania haseł, a konkretnie dla graczy nie potrafiących czytać i dla tych którzy już to potrafią.

Jeśli chodzi o tą pierwszą opcję to po wylosowaniu dany gracz odkrywa pierwszą z góry kartę ze stosu i kładzie ją na stole tak aby widzieli ją wszyscy uczestnicy gry. Jego zadaniem jest pokazanie hasła przedstawionego na obrazku.

Dodatkowo gracz rzuca kostką do gry. Jeżeli wypadnie ścianka Nos, wówczas gracz zakłada na czas prezentacji Nos klauna. Jeżeli wypadnie inna ścianka nic się nie dzieję.

W przypadku graczy, którzy potrafią już czytać, wylosowany gracz odkrywa pierwszą z góry kartę ze stosu i odczytuje wszystkie zapisane na niej hasła i kładzie ją na stole tak aby widzieli ją wszyscy uczestnicy gry.

Następnie poprzez rzut kostką do gry losuje, hasło które będzie prezentować :

- ścianka niebieska : hasło zapisane na niebieskim tle

- ścianka zielona : hasło zapisane na zielonym tle

- ścianka żółta : hasło zapisane na żółtym tle

- ścianka pomarańczowa : hasło zapisane na pomarańczowym tle

- ścianka z uśmiechem : gracz ma dowolność w wyborze hasła

- ścianka NOS : gracz zakłada nos klauna i prezentuje dowolne hasło z karty.

Celem gracza prezentującego hasło jest rozśmieszenie przynajmniej jednego z rywali, jeśli tak się stanie to jego pionek zostaje w miejscu, a pionek gracza który roześmiał się jako pierwszy przesuwany jest o jedno pole na planszy w kierunku pola z UŚMIECHEM.

W przypadku gdy osoba, której nie udało się nikogo rozśmieszyć przesuwa pionek i jedno pole, natomiast gdy podczas prezentacji miała założony Nos klauna to przesuwa pionek o dwa pola w kierunku pola z uśmiechem.

W przypadku gdy parę osób roześmieje się na raz i trudno stwierdzić kto był pierwszy, to spór rozsądzany jest przez głosowanie wszystkich uczestników gry. Osoba wskazana przez większość graczy jako ta która roześmiała się jako pierwsza musi przesunąć swój pionek o jedno pole do przodu.

Gra kończy się w momencie, gdy pierwszy z graczy dotrze swoim pionkiem na ostatnie, końcowe pole z UŚMIECHEM.

Wariant II - Liczba graczy : 4-8

Cel gry :

W tym wariancie celem gry jest z kolei jak najszybsze dotarcie do ostatniego pola na planszy czyli tego z UŚMIECHEM :).

Przebieg gry :

Tak jak w pierwszym wariancie tutaj też losujemy osobę, która rozpocznie pokazywanie haseł za pomocą tarczy losującej lub aplikacji. Wybrany gracz następnie rzuca kostką i losuje w ten sposób hasło, które będzie prezentować pozostałym graczom ( tutaj jest dokładnie taka sama formuła jak w wariancie pierwszym czyli np. jeśli wypadnie na kostce ścianka żółta to gracz prezentuje hasło na żółtym tle, itd. ).

Zmienia się to, że po rzucie kostką gracz odkrywa pierwszą z góry kartę z hasłami ale tak aby rywale nie widzieli co jest na niej napisane, a następnie zapoznaje się z odpowiednim hasłem. Natomiast jeżeli gracz sam wybiera hasło ( w skutek wyrzucenia ścianki z uśmiechem lub ścianki NOS ), to musi powiedzieć na głos pozostałym zawodnikom, który kolor tła wybiera, by później można było sprawdzić czy hasło zostało dobrze zgadnięte.

Jeżeli gracz nie potrafi czytać to pokazuje hasło przedstawione na obrazku, a przed prezentacją rzuca kostką żeby sprawdzić czy wypadnie ścianka Nos - jeśli tak to zakłada na czas prezentacji Nos Klauna ( jeżeli wypadnie inna ścianka to nic się nie dzieje ).

Celem gracza pokazującego jest takie zaprezentowanie hasła, aby zostało ono odgadnięte w wyznaczonym czasie ( ten czas wyznacza klepsydra, lub dźwięk z aplikacji ). Jeżeli uda mu się tego dokonać to przesuwa swój pionek na planszy o jedno pole - taki sam ruch wykonuje osoba, która odgadła hasło. Natomiast jeśli pokazujący nosił w tym czasie Nos Klauna to przesuwa swój pionek nie o jedno, lecz o dwa pola.

Jeżeli w trakcie prezentacji nikt nie odgadnie hasła, to wszyscy gracze pozostawiają pionki na dotychczasowych miejscach.

Podczas prezentacji hasła dozwolone jest : naśladowanie odgłosów, wydawanie dziwnych dźwięków, wykorzystywanie mimiki twarzy, robienie różnorodnych gestów i póz oraz wszelkie inne metody mające na celu zaprezentowanie hasła, poza bezpośrednim omówieniem i opisaniem go.

Koniec gry następuje w momencie, gdy pierwszy gracz dotrze swoim pionkiem na ostatnie pole na planszy ( z UŚMIECHEM ) i ta osoba wygrywa !

-------------------------------------------------------------------

Jeśli chodzi o nas, to tak w oba warianty grałyśmy, przy obu była masa śmiechu ale więcej czasu spędziliśmy przy wariancie nr 2 :) jakoś dziewczynkom bardziej spodobało się odgadywanie haseł. Jednakże muszę stwierdzić, że Natalka 6 lat dawała sobie radę z pokazywaniem dużej ilości haseł, które dodam są bardzo zróżnicowane i czasami nawet mi było trudno wpaść na pomysł jak coś pokazać;) to odgadywanie czasami było zbyt trudne dla niej gdyż graliśmy tak, że ja i mój ukochany, wspaniały i w ogóle najmądrzejszy mąż przedstawialiśmy hasła z odpowiednich pól ustalonych rzutem kostką, a tam trafiały się już trudniej sformułowane hasła typu : "gra na starym pianinie", "smutny osiołek" czy też "spleśniała truskawka" :) i wtedy było ciężko dzieciakom to odgadnąć i trochę się denerwowały jak któreś z nas zrobiło to przed nimi;).

Musze też parę słów powiedzieć na temat Paulinki 3 latka :) dla niej frajdą była sama gra, oczywiście po zobaczeniu obrazka w większości przypadków powiedziała hasło na głos;) i było już wiadomo o co chodzi;) to i tak był śmiech;).

Ale gdy ją przypilnowaliśmy żeby nic nie mówiła i trochę jej pomogliśmy w prezentacji to parę razy bardzo ładnie udało się jej pokazać hasło z karty i dzięki temu raz była na drugim miejscu w całej grze;).

Podsumowując gra nam się bardzo podoba, dziewczynki jak wracają z przedszkola prawie codziennie pytają się kiedy gramy w zgadywanki:) - Natalka oczywiście chce za każdym razem wygrać, a jak się jej to nie uda to są małe fochy;)

Szata graficzna planszy do gry i kart jest przyjemna dla dziecka, poza tym Nos Klauna powoduje to, że od razu chce się grać niby nie dużo ale właśnie takie rzeczy zachęcają dzieci ( i nas też ) do gry;).

Tak jak na początku napisałam jeśli lubicie dobrą zabawę i dużo śmiechu to ta gra jest właśnie dla Was :)