Zwariowane Trio: Ucieczka z Lochu --od--> Alexander

Jako, że akcja #zostańwdomu trwa w najlepsze, to kontynuujemy nasze rozgrywki planszówkowe, tym razem chciałam Wam przedstawić ekscytującą, pełną niespodziewanych zwrotów akcji grę, w której liczy się zarówno los, jaki i strategia, a chodzi mi o grę "Ucieczka z Lochu", producent Z.P. "ALEXANDER" Piotr Pundzis.

Gra przeznaczona jest dla 2 do 4 graczy w wieku 8+.

W pudełku z grą znajdziemy :

1. Pionki Rycerzy - 6 szt.

2. Podstawki - 6 szt.

3. Kartoniki z drzwiami - 40 szt.

4. Karty - 55 szt.

5. Instrukcja.

Przygotowanie do gry :

1. Tasujemy kartoniki i rozkładamy je przed sobą losowo na płaskiej powierzchni stroną z kolorowymi drzwiami do góry. Jeśli w grze bierze udział 2 graczy tworzymy prostokąt w układzie 5x8, a jeśli 3-4 graczy kwadrat w układzie 6x6. Upewniamy się, czy kartoniki leżą w równych rzędach i zostawiamy trochę przestrzeni między nimi aby móc je łatwo odwracać na drugą stronę.

2. Każdy uczestnik wybiera swoją postać i umieszcza ją przy najbliższej sobie krawędzi utworzonego z kartoników labiryntu pozamykanych na klucz przejść. Na każdym boku może stać tylko jeden gracz. W zestawie znajdziemy 6 pionków, ale zostały one umieszczone w grze tylko po to, aby umożliwić większy wybór postaci. W rozgrywce dla 2 uczestników gracze muszą ustawić pionki na przeciwko siebie.

3. Tasujemy karty i rozdajemy po 4 każdemu graczowi. Z pozostałych kart tworzymy stos, z którego będziemy dopierać kolejne karty.

Przebieg gry :

Pierwszy gracz dobiera kartę ze stosu, tak by na ręce mieć 4 karty, następnie zagrywa kartę i jeżeli chce, to rusza postacią.

By wystartować, gracz wybiera drzwi wzdłuż boku, przy którym stoi, za pomocą klucza tego samego koloru. Jeśli drzwi nie są w żaden sposób zablokowane gracze posuwają się w głąb zamku, rozpoczynając ucieczkę z lochu.

Każdy gracz może przemieścić się w swojej rundzie tylko o jeden kartonik. Możecie iść do przodu, cofać się lub przesuwać na boki. Pionki nie mogą jednak przemieszczać się na skos, chyba, że gracz użyje specjalnej karty i uaktywni tajne przejście.

Gdy wkroczysz do lochu i zostaniesz zablokowany z każdej strony, zawsze możesz się wycofać do punktu wyjścia, drogą, którą przeszedłeś i następnie znaleźć przejście przez inne drzwi.

Na kartoniku może stać tylko jeden gracz, jeżeli ktoś w ten sposób blokuje ci przejście, twoja strata!

Jeżeli zabraknie kart do dobierania, przetasujcie stos zużytych kart i stwórzcie nowy.

Koniec gry :

Pierwszy gracz, który otworzy drzwi z najbardziej oddalonego od niego szeregu i dotrze na ten szereg swoim pionkiem - wygrywa.

Kartoniki :

Kartoniki są dwustronne, jedna ze stron przedstawia zamknięte drzwi. Gracze nie mogą przejść przez zamknięte drzwi, odwracają kartoniki wówczas, gdy otworzą drzwi odpowiednim kluczem. Wtedy przejście albo zostaje odblokowane albo gracz natrafia na niespodziankę. Gracze mogą otwierać drzwi w całym zamku, nie tylko na kartonikach przy których stoją.

Rodzaje Kartoników :

Otwarte drzwi - gracze bez problemu mogą przemieszczać się między otwartymi drzwiami.

Blokada - gracze nie mogą przejść przez drzwi, gdy znajduje się na nich blokada.

Dodatkowy ruch - gracz, który wejdzie na to pole powtarza całą sekwencję ruchu. Żeby zdobyć dodatkowy ruch nie wystarczy otworzyć samych drzwi, należy wejść pionkiem na dany kartonik.

Pozostali gracze mogą skorzystać z już wcześniej odkrytego bonusu, o ile do tej pory tego nie zrobili.

Dodatkowy klucz - każdy gracz, który wejdzie na kartonik z dodatkowym kluczem, otrzymuje kolejną akcję, może wtedy otworzyć, bądź zamknąć wybrane drzwi w całym lochu ( każdego koloru ). Żeby otrzymać dodatkowy klucz, należy wejść pionkiem na kartonik z bonusem.

Rodzaje Kart :

Klucz - używamy go, gdy chcemy otworzyć lub zamknąć drzwi w konkretnym kolorze. Po zagraniu karty odkładamy ją na stos zużytych kart. Nie możemy zamknąć drzwi, jeśli na danym kartoniku stoi gracz.

Kłódka - używamy jej w celu zamknięcia ścieżki przeciwnika i spowolnieniu jego ruchów. Kłódkę możemy umieścić na otwartych lub zamkniętych drzwiach. Kłódka może zostać umieszczona na wcześniej okratowanych drzwiach, które zostały przepiłowane. Nie można otworzyć kłódki za pomocą piły, otwierają ją tylko Kościo-Klucze.

Sekretne Przejście - karta ta tworzy przejście po przekątnej między dwoma wybranymi kartonikami, może zostać umieszczona na zamkniętych lub otwartych drzwiach i pozostaje tam do końca gry. Żeby z niej skorzystać obie pary drzwi muszą być otwarte.

Kościo-Klucz - używamy go w celu usunięcia nałożonej kłódki lub otworzeniu/zamknięciu drzwi dowolnego koloru. Po użyciu karty odkładamy ją na stos zużytych kart.

Piła - używana jest w celu otworzenia na stałe okratowanego przejścia. Umieszczamy kartę na wierzchu zakratowanych drzwi i pozostawiamy ją tam do końca gry. W zestawie kart znajdują się tylko 3 takie karty, więc używaj ich w sposób przemyślany.

Siatka - jest to karta spowalniająca twojego przeciwnika, umieszczamy ją pod pionkiem wybranego rywala. Twój przeciwnik dobiera i zagrywa kartę, jak w normalnej rundzie, jednak nie może się ruszyć przez dwie rundy. Po tym czasie zdejmujemy siatkę i odkładamy ją na stos zużytych kart.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Podczas naszej "Ucieczki z Lochu" raczej strażnicy by nas złapali, gdyż było zbyt głośno od śmiechu;) i różnego rodzaju odgłosów zadowolenia ( jak udało się kogoś zablokować;) ) lub złości gdy sami zostaliśmy zablokowani :).

Tutaj w porównaniu z grą "Ostatnia Litera", w której są takie same zalecenia co do wieku graczy, poszło nam lepiej gdyż nawet 5 letnia Paulinka załapała zasady gry i grało się całkiem przyjemnie:) .

Wiadomo, że w tej grze dużo zależy od obserwacji planszy, ruchów poszczególnych graczy, od tego gdzie gracze mogą wykonać następny ruch i od planowania naszych zagrań tzn. czy zamkniemy komuś drzwi kluczem, rzucimy zdradziecką siatkę pod nogi, założymy kłódkę itp. Dlatego też w naszej grze z Paulinka ( 5 lat ) i Natalką ( 7 lat ) trochę były uproszczone zasady tzn. mniej było taktyki z ich strony choć Natalka starała się utrudniać i spowalniać ruchy przeciwników:).

Natomiast Paulinka jeszcze co do taktyki zagrań jest za mała, więc z jej strony było więcej prostszej gry bez użycia większej ilości atutów, na które pozwala gra:).